پاره پاره اگر شده باشد
                           دلت،
قطره قطره اگر جاری شود
                              اشکت،
زبانه زبانه آتش زده باشد
                            جگرت،
حتی
تکه تکه اگر شده باشد
                          روحت،

بخند و به او بیندیش
تا دوباره زنده کنی مرا
در قلب خویش!

 

..................................................
پایین نوشت1: روز اول کلاسمون بهمون گفتن: خلبانی یعنی دست پنجه زدن با مرگ. خلبان هواپیمای جنگی اصلا یعنی خودِ مرگ...
نمی دونم چرا شنیدن این دیالوگ در سریال «شوق پرواز» بغض سنگینی در گلوم ساخت.
پایین نوشت2: چند سال پیش که صدام رو بعد از کلی دادگاه و محاکمه اعدام کردن، اونقدر ماجراش کِــش پیدا کرد و حرص ماها دراومد که از شنیدن خبر مرگش چندان هم خوشحال نشدم. چراکه بر این عقیده بودم که اعدام برای چنین انسانی کافی نیست. حالا اما از شنیدن خبرِ کشته شدن قذافی، اون هم بی هیچ دادگاه و ادا و اصولی، کیف کردم. کسانی که جنایاتشون مثل روز روشنه رو چه به دادگاه و محکمه؟!

 

نوشته شده در یکشنبه 90/8/1ساعت 6:9 عصر توسط رضوان تو بنویس ( ) | |